Tuesday, March 17, 2015

ดร.เพียงดิน คิดอย่างไร หลังการรัฐประหาร 2549 ใหม่ ๆ (บทกวี จากคาบูล อัฟกานิสถาน)

 ระวังก้าวที่ถอยหลัง::::เมื่อรถถังจากฐานกันง่าย ๆ ::::::



เมื่อปากปืนปรามปราบกำหราบเหล่า
เสียงมัวเมาเคยอึงดังผึงดับ
เสียงคนไทยไกลตาโรงนาลับ
ยิ่งถูกจับขึงขานประจานเลว

เสียงหนึ่งเสียงชาวนามีค่าไหม
นี่หรือไรเมืองสยามนามน่าเที่ยว
คนชั้นกลางถางรอบเอากรอบเดียว
พวกถือเคียงจึงรอปืนขอทาง

ปืนจักมาปิดปากลากใจหรือ
เพราะใจคือสิทธิ์ของชนผองต่าง
ปฏิวัติเมืองไทยเสียหลายทาง
แต่ยังดีเลือดล้างไม่จำเป็น

เลือดเคยหลั่งยังจำไม่หนำหรือ

คนเคยหือหดตายหายแสนเข็ญ
กว่าจะล้างเรือนปืนเป็นความเย็น
วีรชนกระเซ็นกี่ชีพวาย

เมื่อปืนตื่นจากฝันวันเมฆก่อ
ยมฑูตอาจรอต่อความหมาย
หากรถถังจากฐานกันง่ายดาย
เหตุย่อมหาง่าย ๆ หากหมายครอง

อนิจจา... ใบประชาธิปไตยไทย....
กิ่งเคยออกเรียวใบเขียวจึงหมอง
บัดนี้กิ่งถูกตัดใบร่วงกอง
คนไทยมองอย่างไร คิดไหมเอย...?


เพียงดิน ณ อดีตมหาครแห่งสันติและเสียงเพลง, คาบูล, อัฟกานิสถาน
ตุลาคม  2549



No comments:

Post a Comment