คู่มือการต่อต้านรัฐประหาร แบบสันติวิธีอย่างสร้างสร...

คู่มือการต่อต้านรัฐประหาร
แบบสันติวิธีอย่างสร้างสรรค์

ภูมิวัติ นุกิจ กลุ่มรองเท้าแตะ

http://www.9dern.com/rsa/view.php?id=1295

ประเทศเป็นของประชาชน อำนาจในการปกครองเป็นของประชาชน และอธิปไตยต่างเป็นของประชาชนเช่นกัน
การรัฐประหารคือศัตรูของประชาชน เนื่องจากการรัฐประหาร
คือการทำลายระบอบประชาธิปไตยอย่างสิ้น

เชิง ซึ่งการรัฐประหารก็คือการประหารรัฐนั้นเอง
โดยคณะผู้ก่อการทุกคณะต่างไม่เคยเชื่อมั่นในการแก้ไขการเปลี่ยนผ่านวิกฤติทางการเมืองโดยพลังของประชาชนเอง
การออกกฏ คำสั่งหรือประกาศต่างๆ ถือเป็นการ

กระทำที่ขัดต่อศักดิ์ศรีในความเป็นมนุษย์ของแต่ละบุคคล
และขัดต่อสิทธิความเป็นคนโดยธรรมชาติที่จะหายใจ ที่เคลื่อนไหว ที่จะคิด ที่จะเขียน
ที่จะอ่าน หรือที่จะพูดคุยสื่อสารกันอย่างมีอารยะในหมู่ประชาชน

พึงตระหนักเถิดว่าประชาชนคือเจ้าของประเทศผู้เสียภาษีทั้งทางตรงและทางอ้อม
ปืนทุกกระบอก รถถังทุกคัน ระเบิดทุกลูก เสื้อผ้าที่คณะเผด็จการผู้ก่อการสวมใส่
หรือบ้านพักและรถประจำตำแหน่งฯลฯล้วนมาจากเงินและหยาดเหงื่อของประชาชน

ประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาได้พิสูจน์ให้เห็นอย่างชัดเจนว่าประชาชนไม่เคยได้อะไรจากการรัฐประหาร
สิ่งที่ได้คือความอดอยาก
ความหวาดกลัวและการถูกบังคับให้อยู่ภายใต้อำนาจเผด็จการของคณะผู้ก่อการทุกยุคทุกสมัย
และสิ่งที่ผู้ก่อการพยามทำให้สำเร็จก็คือการโฆษณาชวนเชื่อต่อประชาชน
การปิดกั้นข้อมูลข่าวสารข้อเท็จจริง เพื่อมอมเมาประชาชนให้เชื่อ
และสิ่งสำคัญที่คณะเผด็จการผู้ก่อการทุกคณะต้องทำคือการสืบทอดอำนาจของตนเอง
เพื่อป้องกันการรัฐประหารซ้อน การถูกเอาคืน
เนื่องจากหากการทำรัฐประหารผิดพลาดถือว่าเป็นกบฏต่อรัฐ
ในความเป็นจริงการรัฐประหารก็คือการเป็นกบฏต่อคนส่วนใหญ่อย่างชัดเจน
เพราะเป็นการกระทำของบุคคลหรือคณะเพียงกลุ่มเดียว
และการรัฐประหารมันมีปัญหาในตัวของมันเองทั้งในแง่ของเศรษฐศาสตร์ รัฐศาสตร์
นิติศาสตร์ฯลฯ
เพราะประชาชนคนทุกข์ยากได้เรียนรู้แล้วว่าจะไม่อนุญาตให้คณะบุคคลมากำหนดชีวิตเขาอย่างแน่นอน
สิ่งสำคัญอีกประการที่คณะผู้ทำการรัฐประหารต้องทำ
ก็คือแสวงหาผลประโยชน์แบ่งเค้กความสำเร็จกันในหมู่พรรคพวกผู้ก่อการ
ดังนั้นประชาชนทั้งหลายย่อมมีสิทธิ ที่จะต่อต้านคณะเผด็จการ
ได้ในทุกรูปแบบทั้งโดยสงบ สันติและเปิดเผยดังต่อไปนี้

บัญญัติ 14 ประการคัดค้านรัฐประหาร

ทันทีที่มีการรัฐประหาร ขอให้พี่น้องประชาชนทั่วประเทศพร้อมใจกันดำเนินการดังต่อไปนี้

1. หากหยุดงานได้พร้อมใจกันหยุดงานทั่วประเทศโดยทันที
เพื่อเป็นการไม่ให้ความร่วมมือกับคณะเผด็จการผู้ก่อการ

2. ออกมายืนตามท้องถนน
ถ้ามีการปราบให้สลายตัวกลับเข้าบ้านหรือที่ทำงาน แล้วจึงออกมาใหม่ หรือให้พยามหลบภัยเข้าไปยังสำนักงานสหประชาชาติ
(ประจำประเทศไทย) ให้ได้

3 . จอดรถ หรือนำสิ่งของทิ้งไว้กลางถนน
เพื่อขวางการเคลื่อนย้ายกำลังพล และอาวุธของคณะเผด็จการผู้ก่อการ

4 . ปฏิเสธคำสั่ง หรือประกาศใดๆ
และไม่ให้ความร่วมมือทุกประการแก่คณะรัฐประหาร

5 . พยายามเป็นมิตรกับทหารที่เป็นลูกหลานของเรา
ซึ่งที่เขาไม่เกี่ยวข้องกับการรัฐประหารและชักชวนเขามาร่วมคัดค้านรัฐประหาร

6 . ยึดมั่นในสันติวิธี
ผูกผ้าสีเขียวไว้ที่แขนเพื่อความสมานฉันท์ และเป็นสัญลักษณ์ของสันติวิธี
ให้อดกลั้นต่อความโกรธ แม้จะถูกยั่วยุและปราบปราม

7 . โทรศัพท์ โทรสาร อีเมล์หรือส่งข้อความ
หรือใช้วิธีส่งข่าวอื่นๆเพื่อขยายการคัดค้านรัฐประหารให้กว้างขวางออกไปให้มากที่สุด

8 . คณะผู้ก่อการรัฐประหารเดินทางไปที่ไหนให้
พี่น้องประชาชนที่อยู่ที่นั่น ช่วยกันประณาม โดยการก่นด่าหรือตะโกน
เพื่อแสดงออกอย่างชอบธรรมว่าประชาชนไม่ ยอมรับคณะผู้ก่อการ

9. ประณามองค์กรภาคประชาชน สื่อมวลชนหรือองค์กร
หน่วยงานต่างๆที่สนับสนุนการรัฐประหาร

10. งด หรือไม่ซื้อสินค้าของกลุ่มทุนที่สนับสนุนการรัฐประหาร

หากมาตรการขั้นแรกไม่ได้ผลให้ดำเนินการต่อไปดังนี้

11. ถอนเงินออกจากธนาคารทุกแห่ง

12.ขายหุ้นที่มีอยู่ออกให้หมด
และขายเงินบาทไปซื้อเงินดอลล่าร์มาเก็บไว้

13.ถ้าเป็นข้าราชการ ก็ให้ลาออก
หากทำไม่ได้ให้เลี่ยงงานหรือเฉื่อยงาน และช่วยกันส่งข้อมูล
ข้อเท็จจริงที่มีอยู่เกี่ยวกับการทำรัฐประหารของคณะผู้ก่อการให้กับประชาชนที่ต่อต้านการรัฐประหาร

14.งดจ่ายภาษี ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าโทรศัพท์ ฯลฯ

แนวทางเพื่อการต่อต้านรัฐประหาร

การต่อสู้เพื่อต้านรัฐประหารสามารถกำหนดแนวทางต่างๆที่เฉพาะเจาะจง
เพื่อเป็นพื้นฐานขั้นต้นของยุทธวิธีต่อต้านรัฐประหารให้มีประสิทธิภาพดังนี้

1.ไม่ยอมรับการรัฐประหารนั้น
และประณามผู้นำกลุ่มรัฐประหารว่าไม่มีความถูกต้องชอบธรรม
และสมควรได้รับการปฏิเสธหากก้าวขึ้นมาเป็นรัฐบาล
การก่นประณามผู้ก่อการนี้ควรได้รับการสนับสนุนจากบรรดาผู้นำที่มีคุณธรรม, ผู้นำทางการเมืองและทางศาสนา,เจ้าหน้าที่รัฐและสมาชิกของสถาบันทางสังคมต่างๆทั้งหมด (อันได้แก่
สถาบันการศึกษา, สื่อมวลชน และการสื่อสาร)
รวมไปถึงหน่วยงานของรัฐและเจ้าหน้าที่ทั้งในระดับชาติ

ท้องถิ่น ภูมิภาค หรือจังหวัด ตลอดจนประชาชนในภาคส่วนต่างๆ

2. ปฏิเสธที่จะกระทำการใดๆ
ที่เป็นการสร้างความชอบธรรมให้แก่กลุ่มผู้ก่อการรัฐประหาร ทั้งนี้ รวมไปถึงการไม่พยายามให้ผู้นำทางการเมืองที่ถูกกฎหมายไปเจรจาประนีประนอมกับกลุ่มคนเหล่านี้

3 .ให้ถือว่าคำสั่งและประกาศต่างๆของคณะรัฐประหาร
ที่ขัดแย้งกับกฎหมายที่มีอยู่ปัจจุบันนั้น เป็นสิ่งผิดกฎหมาย
และไม่ต้องให้ความเคารพเชื่อฟัง

4 .พยายามให้การต่อต้านทั้งหมดเป็นไปอย่างสันติวิธี
เพื่อทำการต่อต้านรัฐประหารอย่างมีประสิทธิผลสูงที่สุด
อย่ากระตุ้นให้เกิดการกระทำอันรุนแรง หรือขาดความรอบคอบสุขุม

5 .ปฏิเสธและไม่เชื่อฟังกลุ่มรัฐประหารไม่ว่าจะกระทำการใดๆ
ที่เพื่อสถาปนาตนเองและเข้าควบคุมเครื่องมือของรัฐและสังคม

6 .ไม่ให้ความร่วมมือแก่ผู้ก่อการรัฐประหารทุกๆวิถีทาง
ผู้จะดำเนินการเช่นนี้หมายรวมไปถึงประชาชนทั่วไป,ผู้เชี่ยวชาญและข้าราชการทุกคน,
ผู้นำทางการเมืองทุกคนของรัฐและพรรคการเมืองทุกพรรครวมทั้งพรรค

รัฐบาลชุดก่อน,หน่วยงานกลางและหน่วยงานทุกหน่วยงาน
ทุกกระทรวง,ทบวง,กรม,กอง ระดับภูมิภาค และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น, กลุ่มสาขาอาชีพและผู้เชี่ยวชาญด้านต่างๆ,
พนักงานทุกคนขององค์กรประเภทสื่อและองค์กรด้านการสื่อสาร,พนักงานทุกคนของระบบขนส่ง, ตำรวจ,ทหารและกรมกองต่างๆในกองทัพ,ผู้พิพากษาและเจ้าหน้าที่ตุลาการทุกคน,พนักงานในสถาบันการเงินทุกแห่งทั้งของรัฐและเอกชน
ตลอดจนเจ้าหน้าที่และสมาชิกของสถาบันอื่นๆทั้งหมดของสังคม

7.ไม่ยอมรับคำสั่งและระเบียบข้อบังคับของคณะรัฐประหาร
แต่ยังคงรักษาหน้าที่ตามปกติของสังคม
หากว่าภาระหน้าที่นั้นสอดคล้องกับบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญฉบับก่อนเกิดรัฐประหาร
รวมไปถึงกฎหมาย และนโยบายของรัฐและสถาบันทางสังคมที่ถูกต้องตามกฎหมาย
ส่วนภาระหน้าที่ของประชาชนดังกล่าวควรจะดำเนินต่อไป
จนกระทั่งและตราบเท่าที่ยังไม่ถูกถอดถอนอย่างชัดแจ้งออกจากสถานที่ทำงาน, สำนักงาน
และศูนย์กิจกรรม

ต่างๆ แต่ถึงกระนั้นก็ควรพยายามดำเนินหน้าที่ในตำแหน่งอื่นๆต่อไปให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้
ทั้งนี้ ผู้จะทำตามข้อแนะนำนี้หมายรวมเฉพาะเจ้าหน้าที่ และพนักงานของกระทรวง กรม
กองและหน่วยงานต่างๆของรัฐบาล

8
.รักษาหน้าที่ของหน่วยงานด้านการปกครองและหน่วยงานทางสังคมที่ถูกต้องตามกฎหมาย
บางครั้งอาจต้องสร้างองค์กรสำรองที่จำเป็นขึ้นมา
เพื่อสืบต่อหน้าที่ขององค์กรที่ถูกทำลาย หรือถูกคณะรัฐประหารสั่งปิดไป

9 .ปฏิเสธที่จะให้ข้อมูลที่สำคัญแก่ผู้ก่อรัฐประหาร
และกลุ่มผู้สนับสนุนรัฐประหาร ถ้าจำเป็นก็ให้ถอดป้ายบอกทาง ชื่อถนน สัญญาณการจราจร
เลขที่บ้าน ฯลฯ ทั้งนี้เพื่อระงับกิจกรรมของคณะรัฐประหารและปกป้องประชาชนไว้ไม่ให้ถูกจับกุม

10. ไม่ให้วัสดุและอุปกรณ์ที่จำเป็นแก่คณะผู้ก่อการ
ถ้าเป็นไปได้อาจต้องเก็บซ่อนสิ่งเหล่านี้ไว้ด้วย

11. “มีการสื่อสารอย่างสร้างสรรค์” ด้วยมิตรภาพกับหน่วยงานต่างๆ และกองกำลังทหารที่รับใช้คณะรัฐประหาร
พร้อมๆไปกับการต่อต้านอย่างแข็งขืน
อธิบายเหตุผลต่างๆที่จำเป็นต้องต่อต้านรัฐประหารให้พวกเขาทราบ
ยืนยันว่าจะไม่ใช้ความรุนแรงใดๆ ต่อพวกเขา พยายามบั่นทอนความเชื่อมั่น
และโน้มน้าวให้พวกเขาให้ความช่วยเหลือแก่ผู้ต่อต้าน
โดยอาจจะเป็นไปในรูปแบบของการจงใจใช้วิธีที่ไม่บังเกิดผลในการปราบปรามประชาชน
การส่งผ่านข้อมูลให้แก่ผู้ต่อต้านและอาจถึงขั้นรุนแรง
ด้วยการที่เหล่าทหารละทิ้งจากคณะรัฐประหาร
และหันมาร่วมต่อสู้เรียกร้องสันติภาพอย่างสันติวิธีกับกลุ่มผู้ต่อต้าน
โดยพยายามชักชวนให้เหล่าทหารและหน่วยงานต่างๆที่จำเป็น หันมายึดมั่นในบทบัญญัติตามรัฐธรรมนูญและกฎหมายก่อนหน้านี้

12.ปฏิเสธที่จะช่วยคณะรัฐประหารทำการเผยแพร่คำโฆษณาชวนเชื่อ

13
.บันทึกกิจกรรมและการปราบปรามประชาชนของคณะรัฐประหารทั้งในรูปเอกสาร เสียง
และแผ่นฟิล์ม พยามยามรักษาหลักฐานเหล่านี้ไว้และแจกจ่ายข้อมูลออกไปอย่างกว้างขวาง
ทั้งส่งให้แก่ผู้ต่อต้าน ส่งให้นานาประเทศ สื่อมวลชนทั้งในและต่างประเทศ
และส่งถึงผู้ที่สนับสนุนการรัฐประหารนั้นด้วย

14 .จัดสัมมนาวิชาการหรือจัดอภิปรายในสถาบันการศึกษา โรงเรียน
วิทยาลัย และมหาวิทยาลัยต่างๆ โดยเริ่มจากเล็กๆ และขยายไปใหญ่สู่สาธารณะชนในสังคม

15.แจกจ่ายเผยแพร่ ใบปลิว ข้อความที่คัดค้านการรัฐประหาร
และความไม่ชอบธรรมของคณะเผด็จการรัฐประหารรวมถึงส่งแฟกซ์ อีเมล์ ข้อความ
สติ๊กเกอร์ หรือติดธง
หรือสัญลักษณ์ต้านรัฐประหารไว้กับเสารับสัญญาณวิทยุของรถหรือตามสี่แยกไฟแดงต่างๆ

16 .พยามอย่ารวมศูนย์การจัด การอภิปรายต้านรัฐประหารไว้ในที่เดียวกัน
หรือที่ใดที่หนึ่ง การจัดอภิปรายต้านรัฐประหารควรเป็นไปอย่างดาวกระจาย
กว้างขวางและเกิดขึ้นได้ทุกที่ เพื่อยากต่อการปรามปราบของคณะผู้ก่อการ

17 .ใส่เสื้อหรือสะพายกระเป๋า
หรือติดเข็มกลัดที่มีข้อความแสดงออกถึงการต่อต้านรัฐประหาร ไปในทุกที่ ที่เดินทาง

18 .หากมีเพื่อน
หรือญาติพี่น้องอยู่นอกประเทศให้ช่วยกันกระจายข่าวออกไป
และให้ช่วยกันต้านรัฐประหารในที่นั้นๆ

19 .ไม่ทำลาย สถานที่ราชการ
และช่วยเหลือสนับสนุนเพื่อนๆที่ต่อต้านรัฐประหารให้สำเร็จ

หยุด!เผด็จการรัฐประหาร อำนาจอธิปไตยเป็นของประชาชน

*หมายเหตุ : ข้อมูลบางส่วนเรียบเรียงจากหนังสือ “ต้านรัฐประหาร:ยีน
ชาร์ป เขียน ,นุชจรีย์ ชลคุป แปล” และอีกบางส่วนมาจากการเข้าร่วมศึกษาและเคลื่อนไหวทางการเมืองกับกลุ่มค

ทีมข่าวไทยอีนิวส์

30 มกราคม 2554

เพื่อ
เป็นการเตรียมตัวต้านรัฐประหาร พวกเราชาวไทยอีนิวส์

ขอแนะนำหนังสือ
คู่มือต้านรัฐประหาร

(Against the Coup:
Fundamentals of Effective Defense) 

ที่เขียนโดยยีน ชาร์ป
นักเขียนและนักยุทธวิธีฝ่ายสันติวิธี

ผู้ก่อตั้งสถาบัน อัลเบิร์ต ไอสไตน์
เล่มนี้

แปลโดยนุชจรีย์ ชลคุป

จัดพิมพ์โดยสำนักพิมพ์มูลนิธิโกมลคีมทอง
เมื่อปี 2536 

เป็นหนังสือเล่มหนึ่งที่คนไทยจำเป็นต้องอ่านในยามนี้

ดาวโหลดหนังสือ คู่มือต้านรัฐประหาร

http://www.aeinstein.org/organizations/org/scannedPDFs/Against%20the%20Coup%20-%20Thai.pdf

ที่มา เว็บไซต์ The
Albert Einstein Institution 

มติชนเขียนไว้ว่า ต่อไปนี้คือ
แนวทางเพื่อการต่อต้านรัฐประหาร 19 ประการ

1.ไม่ ยอมรับการรัฐประหารนั้น
และประณามผู้นำกลุ่มรัฐประหารว่าไม่มีความถูกต้องชอบธรรม และสมควรได้รับการปฏิเสธหากก้าวขึ้นมาเป็นรัฐบาล
การก่นประณามผู้ก่อการนี้ควรได้รับการสนับสนุนจากบรรดาผู้นำที่มีคุณธรรม, ผู้นำทางการเมืองและทางศาสนา,เจ้าหน้าที่รัฐและสมาชิกของสถาบันทางสังคม ต่างๆทั้งหมด (อันได้แก่
สถาบันการศึกษา, สื่อมวลชน และการสื่อสาร) รวมไปถึงหน่วยงานของรัฐและเจ้าหน้าที่ทั้งในระดับชาติ
ท้องถิ่น ภูมิภาค หรือจังหวัด ตลอดจนประชาชนในภาคส่วนต่างๆ

2. ปฏิเสธที่จะกระทำการใดๆ
ที่เป็นการสร้างความชอบธรรมให้แก่กลุ่มผู้ก่อการรัฐประหาร ทั้งนี้
รวมไปถึงการไม่พยายามให้ผู้นำทางการเมืองที่ถูกกฎหมายไปเจรจาประนีประนอมกับ
กลุ่มคนเหล่านี้

3 .ให้ถือว่าคำสั่งและประกาศต่างๆของคณะรัฐประหาร
ที่ขัดแย้งกับกฎหมายที่มีอยู่ปัจจุบันนั้น เป็นสิ่งผิดกฎหมาย
และไม่ต้องให้ความเคารพเชื่อฟัง

4 .พยายามให้การต่อต้านทั้งหมดเป็นไปอย่างสันติวิธี
เพื่อทำการต่อต้านรัฐประหารอย่างมีประสิทธิผลสูงที่สุด อย่ากระตุ้นให้เกิดการกระทำอันรุนแรง
หรือขาดความรอบคอบสุขุม

5 .ปฏิเสธและไม่เชื่อฟังกลุ่มรัฐประหารไม่ว่าจะกระทำการใดๆ
ที่เพื่อสถาปนาตนเองและเข้าควบคุมเครื่องมือของรัฐและสังคม

6 .ไม่ให้ความร่วมมือแก่ผู้ก่อการรัฐประหารทุกๆวิถีทาง
ผู้จะดำเนินการเช่นนี้หมายรวมไปถึงประชาชนทั่วไป,ผู้เชี่ยวชาญและข้าราชการ
ทุกคน, ผู้นำทางการเมืองทุกคนของรัฐและพรรคการเมืองทุกพรรครวมทั้งพรรครัฐบาลชุด
ก่อน,หน่วยงานกลางและหน่วยงานทุกหน่วยงาน ทุกกระทรวง,ทบวง,กรม,กอง ระดับภูมิภาค
และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น, กลุ่มสาขาอาชีพและผู้เชี่ยวชาญด้านต่างๆ, พนักงานทุกคนขององค์กรประเภทสื่อและองค์กรด้านการสื่อสาร,พนักงานทุกคนของ ระบบขนส่ง, ตำรวจ,ทหารและกรมกองต่างๆในกองทัพ,ผู้พิพากษาและเจ้าหน้าที่ตุลาการทุกคน, พนักงานในสถาบันการเงินทุกแห่งทั้งของรัฐและเอกชน
ตลอดจนเจ้าหน้าที่และสมาชิกของสถาบันอื่นๆทั้งหมดของสังคม

 7.ไม่
ยอมรับคำสั่งและระเบียบข้อบังคับของคณะรัฐประหาร
แต่ยังคงรักษาหน้าที่ตามปกติของสังคม
หากว่าภาระหน้าที่นั้นสอดคล้องกับบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญฉบับก่อนเกิด รัฐประหาร
รวมไปถึงกฎหมาย และนโยบายของรัฐและสถาบันทางสังคมที่ถูกต้องตามกฎหมาย
ส่วนภาระหน้าที่ของประชาชนดังกล่าวควรจะดำเนินต่อไป จนกระทั่ง และ
ตราบเท่าที่ยังไม่ถูกถอดถอนอย่างชัดแจ้งออกจากสถานที่ทำงาน, สำนักงาน
และศูนย์กิจกรรมต่างๆ
แต่ถึงกระนั้นก็ควรพยายามดำเนินหน้าที่ในตำแหน่งอื่นๆต่อไปให้นานที่สุดเท่า
ที่จะทำได้ ทั้งนี้ ผู้จะทำตามข้อแนะนำนี้หมายรวมเฉพาะเจ้าหน้าที่
และพนักงานของกระทรวง กรม กองและหน่วยงานต่างๆของรัฐบาล

8 .รักษาหน้าที่ของหน่วยงานด้านการปกครองและหน่วยงานทางสังคมที่ถูกต้องตาม
กฎหมาย บางครั้งอาจต้องสร้างองค์กรสำรองที่จำเป็นขึ้นมา เพื่อสืบต่อหน้าที่ขององค์กรที่ถูกทำลาย
หรือถูกคณะรัฐประหารสั่งปิดไป

9 .ปฏิเสธที่จะให้ข้อมูลที่สำคัญแก่ผู้ก่อรัฐประหาร
และกลุ่มผู้สนับสนุนรัฐประหาร ถ้าจำเป็นก็ให้ถอดป้ายบอกทาง ชื่อถนน สัญญาณการจราจร
เลขที่บ้าน ฯลฯ
ทั้งนี้เพื่อระงับกิจกรรมของคณะรัฐประหารและปกป้องประชาชนไว้ไม่ให้ถูก จับกุม

10. ไม่ให้วัสดุและอุปกรณ์ที่จำเป็นแก่คณะผู้ก่อการ
ถ้าเป็นไปได้อาจต้องเก็บซ่อนสิ่งเหล่านี้ไว้ด้วย 

11. “มีการสื่อสารอย่างสร้างสรรค์” ด้วยมิตรภาพกับหน่วยงานต่างๆ
และกองกำลังทหารที่รับใช้คณะรัฐประหาร พร้อมๆไปกับการต่อต้านอย่างแข็งขืน
อธิบายเหตุผลต่างๆที่จำเป็นต้องต่อต้านรัฐประหารให้พวกเขาทราบ
ยืนยันว่าจะไม่ใช้ความรุนแรงใดๆ ต่อพวกเขา พยายามบั่นทอนความเชื่อมั่น
และโน้มน้าวให้พวกเขาให้ความช่วยเหลือแก่ผู้ต่อต้าน
โดยอาจจะเป็นไปในรูปแบบของการจงใจใช้วิธีที่ไม่บังเกิดผลในการปราบปราม ประชาชน
การส่งผ่านข้อมูลให้แก่ผู้ต่อต้านและอาจถึงขั้นรุนแรง
ด้วยการที่เหล่าทหารละทิ้งจากคณะรัฐประหาร
และหันมาร่วมต่อสู้เรียกร้องสันติภาพอย่างสันติวิธีกับกลุ่มผู้ต่อต้าน
โดยพยายามชักชวนให้เหล่าทหารและหน่วยงานต่างๆที่จำเป็น
หันมายึดมั่นในบทบัญญัติตามรัฐธรรมนูญและกฎหมายก่อนหน้านี้

12.ปฏิเสธที่จะช่วยคณะรัฐประหารทำการเผยแพร่คำโฆษณาชวนเชื่อ

13 .บันทึกกิจกรรมและการปราบปรามประชาชนของคณะรัฐประหารทั้งในรูปเอกสาร
เสียง และแผ่นฟิล์ม
พยามยามรักษาหลักฐานเหล่านี้ไว้และแจกจ่ายข้อมูลออกไปอย่างกว้างขวาง
ทั้งส่งให้แก่ผู้ต่อต้าน ส่งให้นานาประเทศ สื่อมวลชนทั้งในและต่างประเทศ
และส่งถึงผู้ที่สนับสนุนการรัฐประหารนั้นด้วย

14 .จัดสัมมนาวิชาการหรือจัดอภิปรายในสถาบันการศึกษา
โรงเรียน วิทยาลัย และมหาวิทยาลัยต่างๆ โดยเริ่มจากเล็กๆ
และขยายไปใหญ่สู่สาธารณะชนในสังคม

15.แจกจ่ายเผยแพร่ ใบปลิว ข้อความที่คัดค้านการรัฐประหาร
และความไม่ชอบธรรมของคณะเผด็จการรัฐประหารรวมถึงส่งแฟกซ์ อีเมล์ ข้อความ
สติ๊กเกอร์ หรือติดธง
หรือสัญลักษณ์ต้านรัฐประหารไว้กับเสารับสัญญาณวิทยุของรถหรือตามสี่แยกไฟแดง ต่างๆ

16 .พยายาม อย่ารวมศูนย์การจัด
การอภิปรายต้านรัฐประหารไว้ในที่เดียวกัน หรือที่ใดที่หนึ่ง
การจัดอภิปรายต้านรัฐประหารควรเป็นไปอย่างดาวกระจาย กว้างขวางและเกิดขึ้นได้ทุกที่
เพื่อยากต่อการปรามปราบของคณะผู้ก่อการ

 17 .ใส่เสื้อหรือสะพายกระเป๋า
หรือติดเข็มกลัดที่มีข้อความแสดงออกถึงการต่อต้านรัฐประหาร ไปในทุกที่ ที่เดินทาง

18 .หากมีเพื่อน
หรือญาติพี่น้องอยู่นอกประเทศให้ช่วยกันกระจายข่าวออกไป
และให้ช่วยกันต้านรัฐประหารในที่นั้นๆ

 19 .อย่าทำลาย สถานที่ราชการ
และช่วยเหลือสนับสนุนเพื่อนๆที่ต่อต้านรัฐประหารให้สำเร็จ

(ข้อมูลบางส่วนเรียบเรียงจากหนังสือ “ต้านรัฐประหาร:ยีน ชาร์ป
เขียน ,นุชจรีย์
ชลคุป แปล และบทความของ ภูมิวัฒน์ นุกิจ )